Όταν ήμουν νέος, ένας από τους τότε Προϊσταμένους μου -καλή του ώρα- μου έλεγε: "Είναι μεγάλο λάθος να θεωρείται μητέρα της Ελληνικής γραφειοκρατίας το Δημόσιο. Οι Τράπεζες είναι!".
Δεν είχα ούτε τις εμπειρίες εκείνου, ούτε, βέβαια, λόγο να αμφισβητήσω τα λεγόμενά του.
Τώρα που ανακαλύψαμε και το IBAN μου ήρθε στο νου μια σύσκεψη, στην οποία είχα συμμετάσχει στα μέσα της δεκαετίας του 80 όπου στις (πολυτελέστατες) αίθουσες συσκέψεων της Τράπεζας της Ελλάδος συζητούσαμε Έλληνες και Ξένοι "ξενόφερτοι" (ανήκα σ' αυτούς) με γηγενείς. Θέμα, ήταν στην μόδα άλλωστε, η "μηχανογράφηση", (όπως λέγαμε τότε την σημερινή Πληροφορική) και, ακόμα πιο πολύ, οι βάσεις δεδομένων. Στόχος ήταν ο φορέας -ησυχάστε: μη κερδοσκοπικός- που εκπροσωπούσαν οι ξενόφερτοι (Έλληνες και ξένοι) ήθελαν να πείσουν το Ελληνικό Κράτος και τις Ελληνικές Τράπεζες να αποκτήσουν, κατά τρόπο οικονομικό, βάσεις δεδομένων για τις οποίες ήταν διατεθειμένος να δώσει πολλά χρήματα..
Αρχίσαμε με τα Υπουργεία…
Με δέος παρακολουθούσαμε οι "ξενόφερτοι" βαρύγδουπες δηλώσεις της κάθε μιας υπηρεσίας για τη βάση δεδομένων που θα έφτιαχνε... Θυμίζω: ήταν γύρω στο 1985…
Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης τη βάση δεδομένων για τις ταυτότητες...
Το (διαφορετικό τότε) Υπουργείο Εσωτερικών τη βάση δεδομένων για τα εκλογικά βιβλιάρια...
Το Υπουργείο Εσωτερικών (πάλι -άλλη υπηρεσία-) τη βάση δεδομένων για τα Διαβατήρια, που έβγαζε τότε εκείνο…
Το Υπουργείο Προνοίας, αν και πολύ θα το ήθελε, δήλωσε ότι δεν έβλεπε εφικτό τότε να δημιουργήσει βάση δεδομένων για τους ασφαλισμένους… αλλά μια άλλη υπηρεσία του ονειρευόταν –υπήρχε ένα είδος υποχρέωσης για την ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων που επέβαλε η εισδοχή μας στην τότε ΕΟΚ- βάση δεδομένων (με τεράστια προβλήματα απορρήτου κλπ) για τα θέματα υγειονομικής (ιατροφαρμακευτικής) καλύψεως των εργαζομένων.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης είχε κατά νου τη δημιουργία βάσεως δεδομένων για τους υποδίκους κλπ (χρήσιμη για το Ποινικό Μητρώο)…
Το Υπουργείο Οικονομικών είχε στα σκαριά την βάση δεδομένων για τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου…
Τα είκοσι τόσα χρόνια απόστασης δε με βοηθούν να θυμηθώ όλα τα Υπουργεία και τα πλάνα τους. Είχα πάντως εντυπωσιασθεί για το τι θα γινόταν –θυμίζω πάλι: γύρω στο 1985- στην Ελλάδα…
Όλα σταμάτησαν όταν οι ξένοι «ξενόφερτοι» θύμισαν στους πατριώτες μας ότι, χονδρικά, στις πιο πολλές από αυτές τις βάσεις, είναι κοντά στα 10.000.000 οι εγγραφές που πρέπει να γίνουν (όσοι οι κάτοικοι της χώρας), οι οποίες στο 90% τους περίπου είναι ταυτόσημες (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, ημερομηνία γεννήσεως, τόπος γεννήσεως κλπ) και θα πρέπει να εξασφαλισθεί να γραφούν αυτά τα πράγματα μία μόνο φορά και σωστά. Άρα θα πρέπει να αποφασίσουν ποιος θα κάνει την βασική εισαγωγή δεδομένων για να τη δώσει στις άλλες υπηρεσίες για να προσθέσουν τα δικά τους στοιχεία. Πρότειναν μάλιστα τη δουλειά να την κάνουν τα Υπουργεία, που είχαν ήδη αρχίσει…
Απλά -δεν θυμάμαι την, ούτως ή άλλως, βλακώδη δικαιολογία- η πρόταση δεν έγινε δεκτή. Από η άλλη ο φορέας του Εξωτερικού δεν δεχόταν να πληρώσει 10 φορές την εισαγωγή των στοιχείων ταυτότητας του κάθε Έλληνα.
Για να έλθω στο ψητό: Γυρίσαμε τότε στις Τράπεζες και τους ζητήσαμε να δημιουργήσουν ενιαία δομή για τους αριθμούς λογαριασμού. Οι Τράπεζες δεν απέρριψαν βέβαια την προσφορά ευθέως, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν το έκαναν ποτέ. Το πήραν να το «συζητήσουν» στην Ένωση Ελληνικών Τραπεζών. Ίσως το συζητούν ακόμη…
Τώρα με το ΙΒΑΝ που επιβάλλει η Euroland, οι ελληνικοί αριθμοί λογαριασμού είναι αναμφισβήτητα οι μεγαλύτεροι της Ευρώπης. Ο λόγος είναι φαίνεται ότι θέλουν να τα έχουν ΟΛΑ μέσα στον αριθμό λογαριασμού ακόμα και τον αριθμό υποκαταστήματος παρακαλώ, λες και στα συστήματα on line δεν είναι δυνατόν να βρουν από ποιο υποκατάστημα εξυπηρετείται ο δεδομένος λογαριασμός. Υποπτεύομαι, βλέποντας τα ΙΒΑΝ λογαριασμών μου σε μιά Τράπεζα, ότι μία από αυτές βάζει στο ΙΒΑΝ της –μάλλον έτσι, για να γεμίσει με αριθμούς- ΔΥΟ φορές τον αριθμό υποκαταστήματος.
Αυτά όλα σημαίνουν δύο πράγματα:
· Αν αλλάξεις σπίτι, ο αριθμός λογαριασμού σου σε μια Τράπεζα, τουλάχιστο από όσες ξέρω, θα αλλάξει αν θελήσεις να εξυπηρετείσαι από το κοντινό σου υποκατάστημα. Είμαι θύμα της ιστορίας διότι, χωρίς να γνωρίζω όλα αυτά τα τερτίπια, προ δεκαπενταετίας που περνούσα για τουρισμό από την Καλαμάτα και είχα πολλά χρήματα μαζί μου, άνοιξα λογαριασμό σε ένα υποκατάστημα μεγάλης Τράπεζας στην Καλαμάτα. Έκτοτε είναι ζήτημα αν περνώ μια φορά στα δύο χρόνια από εκεί. Δεν τολμώ όμως να μεταφέρω τον λογαριασμό γιατί από αυτόν πληρώνονται με πάγια εντολή πλήθος άλλων λογαριασμών και χρειάζεται πολλή δουλειά για τη μεταφορά αυτή. Ποιος ξέρει τι θα φαντάζονται οι υπάλληλοι της Τράπεζας στην Καλαμάτα που θα βλέπουν συχνές κινήσεις στον λογαριασμό ενός κυρίου που δεν τον έχουν δει ποτέ;…
· Το χειρότερο είναι η δουλειά που χάνεται στις Τράπεζες για την εισαγωγή των αριθμών λογαριασμού ΙΒΑΝ. Οι Βελγικοί αριθμοί ΙΒΑΝ έχουν 16 ψηφία και οι ελληνικοί γύρω στα 27 -τα πιο πολλά από τα οποία είναι μηδενικά!-. Πόσο κοστίζει η δακτυλογράφηση 10 παραπάνω ψηφίων για κάθε λογαριασμό από τους χειριστές των τραπεζών για τα εκατομμύρια συναλλαγές που γίνονται καθημερινά; Πάντως και αυτή την μπούρδα των φωτεινών μυαλών των Τραπεζών ΕΜΕΙΣ την πληρώνουμε -έστω είτε σε μείωση των κερδών τους ή με την εισαγωγή απίθανων προμηθειών για τη δικαιολόγηση του υπερβολικού κόστους συναλλαγών που οι ίδιες προκαλούν!
Ζήτω η Ελληνική ανταγωνιστικότητα…
Αναρτήσεις
