Publish or perish...

Ο άγνωστος φίλος Univers με παροτρύνει να ξαναρχίσω να γράφω... Δεν δημοσίευσα το σχόλιό του (που περιλαμβάνει τον τίτλο που έδωσα σ'αυτό το σημείωμα) μια και θα "χανόταν" στα σχόλια προηγούμενου σημειώματος.

Δεν έγραψα εδώ και πάνω από ένα μήνα και γιατί οι γιορτές και άλλες δραστηριότητες με απορρόφησαν και γιατί εκείνο τον καιρό είχα επίσκεψη του ξενητεμένου μου γιου αλλά και, δεν το κρύβω, γιατί έχω την εντύπωση ότι γράφω για πράγματα που δεν πολυενδιαφέρουν...

Σε επίπεδο "πρόχειρου" έχω και άλλα σημειώματα (πχ για την Ολυμπιακή) αλλά είναι για θέματα που τα ξεχνάμε μέχρις ότου ξαναβγούν στην επιφάνεια... Μάλιστα οργίστηκα όταν άκουσα από φίλο ότι κάποιος πολιτικός άλλαξε γραμμή για το θέμα της Ολυμπιακής γιατί μή όντας υπέρ της, άλλωστε νομικά αδύνατης -και θα φανεί αυτό σχετικά γρήγορα- διατήρησης της, δεν ήθελε να χάνει δημοτικότητα γιατί οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι "ο λαός θέλει την Ολυμπιακή να μείνει".

Μεγάλο δίκιο έχει ο Σχολιαστής όταν με βάση τα αποτελέσματα σφυγμομετρήσεων συμπεραίνει ότι το ποσοστό των βλακών στην Ελλάδα είναι 35 %! Βλέπε: http://christosvardakas.blogspot.com/2008/01/blog-post.html ...

Προσωπικά για τη χώρα αυτή βλέπω ότι μόνο tsunami τη σώζει, και ας μένω σε παραλία!

Αντί λοιπόν νέας "ανάρτησης" (για να συνηθίζουμε τα ξύλινα ελληνικά που μας φτιάχνουν οι άσχετοι συνήθως με τη γλώσσα ειδήμονες της πληροφορικής) προτείνω να ξαναδιαβάσουν, όσοι φυσικά ενδιαφέρονται, μια από τις πρώτες μου που αναδημοσιεύω εδώ. Είχα την ευτυχία(;) να μήν έχω κανένα απολύτως σχόλιο γι' αυτήν. Αυτό με βάζει σε μεγάλη απορία: είμαι βλαξ και λέω βλακείες ή μιλάω σωστά και δεν υπάρχει απάντηση;

Ιδού λοιπόν η ανάρτηση που είχα βάλει στις 10 Νοεμβρίου 2007 (http://blessedcountry.blogspot.com/2007/11/blog-post_10.html):

Τίτλος : Η χώρα των αυτογκόλ

"Είμαστε εθνικά υπερήφανοι διότι το υπερόχου προνοητικότητος Σύνταγμά μας, για λόγους που, όπως λέγουν γνώστες της γεννήσεως του Συντάγματος του 1975, αποτελούν την μόνη -η μία από τις μόνες- υποχωρήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή σε οργανωμένα συμφέροντα -των Καθηγητών Πανεπιστημίου- περιλαμβάνει το άρθρο 16. Άρθρο που ήδη έχει παρακαμφθεί από το Δευτερογενές Ευρωπαϊκό δίκαιο, τουλάχιστο de facto -το de jure παίρνει χρόνο να αποδειχθεί, αλλά για τον γράφοντα ισχύει- .

Χιλιάδες ανθρωποχιλιόμετρα έχουν αναλωθεί σε διαδηλώσεις για την “υπεράσπισή” του, και εκατομμύρια ανθρωποώρες εργασίας έχουν χαθεί από άσχετους με το θέμα πολίτες-θύματα...

Η σύνοδος των Πρυτάνεων πριν τρεις μέρες ζήτησε να μπουν "αυστηρότατοι όροι και προϋποθέσεις για την λειτουργία των Κολεγίων στην Ελλάδα". Μέχρι τώρα αγνοούσαν με υπεροψία την ύπαρξή τους, διότι “ήταν παράνομα”, καθώς επιφανείς συνάδελφοί τους είχαν μεριμνήσει να συντηρηθούν ανέπαφες για πάνω από τριάντα χρόνια οι αντίστοιχες διατάξεις του Συντάγματος ...

Η απορία μου είναι, μια και θεωρούμε -χάρη στους απίθανους Συνταγματολόγους μας και το Συμβούλιο Επικρατείας μας, οι οποίοι γνωματεύουν βάσει της παροιμίας “αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει”- ότι το Ελληνικό Σύνταγμα υπερισχύει της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας, πως θα συνταχθεί έγκυρα Ελληνικός νόμος που θα μιλάει για κάτι το οποίο το Σύνταγμα απαγορεύει;

Επειδή με ενδιαφέρει ιδιαίτερα, θα ήθελα ο νομοτέχνης που θα το “κεντήσει” να γίνει γνωστός. Φυσικά θα αξίζει βραβείο, το οποίο θα πρέπει να του απονεμηθεί μόνο αφού το Συμβούλιο Επικρατείας κρίνει το σχετικό νομοθέτημα μη αντισυνταγματικό..."

Ξανσυζητιέται και προχωράει (;!) η επεξεργασία του νόμου... Για να δουμε πόσο θα γελάσουμε....

ΥΓ Θα λείπω για δυο βδομάδες στο εξωτερικό. Που και που θα παρακολουθώ τα σχόλια στο blog -αν υπάρξουν αυτή τη φορά-. Συγγνώμη εκ των προτέρων αν καθυστερήσει η δημοσίευση μερικών...