Δύο παρατηρήσεις:
- ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κα Στάη που με τον τίτλο της εκπομπής της (persona grata) "επιμορφώνει" με λατινικές εκφράσεις το προσωπικό της Ολυμπιακής. Να δούμε τι θα λέει το προσωπικό post mortem...
- ποιος είπε στο προσωπικό της ΟΑ ότι η Ολυμπιακή είναι ιδιοκτησία του; Το προσωπικό ποιας ιδιωτικής εταιρείας θα μπορούσε να το πει -και πολύ περισσότερο να το κάνει- αυτό για κάποιο πελάτη της; Εξ ου και ο τίτλος του σχολίου αυτού!
Αναρτήσεις
8 σχόλια:
ΣΕ μια ευλογημένη χώρα είναι όλα δυνατά.Δηλαδή οι μεν εργαζόμενοι να επιβάλουν face control σε πελάτες και η Κυβέρνηση μεσω ΑΣΕΠ να προκυρήσσει 770 θέσεις εργασίας σε μια εταιρεία προ των πυλών της πτώχευσης.Τώρα ποιος είναο ο χωριάτης, εγώ λέω οι εργαζόμενοι και οι κυβερνώντες.Μόνο για κρεβάτι δεν πρόκειται αλλά για σαμάρι κι αυτό είσαι εσύ κι εγω και όλοι μας
Είναι η νωστή συμπεριφορά που οδήγησε την Ολυμπιακή ανεπιστρεπτί στο χείλος του γκρεμού.
Τώρα οι συνδικαλιστές τους (17 συνδικαλιστικών φορέων, παρακαλώ)μάχονται για τα εθνικά χρώματα. Μάλλον θεωρούν τους μισούς ΈΛληνες αφελείς και τους άλλους μισούς συνενόχους ή συνανησυχούντες (ως εργαζομένους στον στενό ή ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, που φοβούνται ότι έρχεται η σειρά τους για περικοπές στα δικά τους δικαιώματα).
Η θεώρηση από το προσωπικό της Ο.Α. του Υπουργού κ. Χατζηδάκη ως persona non grata μου θυμίζει αυτό που η κόρη μου (μαθήτρια στο Λύκειο ή το Γυμνάσιο, δεν θυμάμαι ακριβώς) μου είχε πει.
Ότι το δεκαπενταμελές Συμβούλιο των μαθητών της Σχολής Μωραϊτη δεν αναγνωρίζει το Ψευδοκράτος του Ντεκτάς, που τότε μόλις είχε ανακηρυχθεί..
Και για να συνεχίσω με παροιμίες σαν τον τίτλο σας γράφω "ΑΡΜΕΓΕ ΛΑΓΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΎΡΕΥΕ ΧΕΛΩΝΕΣ!)
Για την όλη Ιστορία και συζήτηση της Ολυμπιακής έχω ακόμη μερικές απορίες ή ενστάσεις...
Πρώτα-πρώτα απεχθάνομαι τον όρο "εθνικός αερομεταφορέας" γιατί αφενός παραπέμπει σε μονοπωλιακή θέση αλλά και μοιάζει αμιγώς "μπουρδολογικός" αν και, παραδόξως, χρησιμοποιείται από όλων των αποχρώσεων ομιλητές.
Η μπούρδα έγκειται στο ότι εκτός από εθνικές ομάδες αθλημάτων δεν νομίζω ότι έχουμε άλλους "εθνικούς", πχ εθνικούς λουκουματζήδες, εθνικούς ράφτες, εθνικούς φορτηγατζήδες. Γιατί έχουμε ή πρέπει να έχουμε "αερομεταφορέα"; (Ξέχασα ότι έχουμε ή είχαμε μόνο "εθνικό προμηθευτή"! Η εξαίρεση βεβαιώνει τον κανόνα...)
Η δεύτερη ένσταση έγκειται στα "τεμάχια" παλαιομοδίτικης πολιτικής που παίζονται και κάνουν λίγο ασόβαρη την όλη κατάσταση, παρά το ότι η ΕΕ μάλλον δεν θα στέρξει σε τέτοια τερτίπια ή, αν δεν της πέφτει λόγος, η "διάδοχη λύση" μοιάζει να είναι "ένα από τα ίδια".
Πως, παραδείγματος χάρη, μια εταιρεία που από 40 τόσα αεροσκάφη θα "πέσει" στα 20 με 25, θα μπορέσει να απορροφήσει όλους τους πιλότους και όλους τους φροντιστές; Εκτός αν οι πιλότοι γίνουν λογιστές ή υπάλληλοι γκισέ στην νέα εταιρεία... και οι στρατιές των υπαρχόντων λογιστών τί θα κάνουν;
Να δούμε...
Λογικές οι επιφυλάξεις και εφιαλτικό το σενάριο, με τακτική υποχωρήσεων έναντι πολιτικού κόστους να δημιουργηθεί μια νέα εταιρεία με εχέγγυα χρεωκοπίας.
Κριτήριο θα είναι το management να το έχει κατ' ουσίαν εξ ολοκλήρου ιδιώτης. Αν υπάρξει ιδιώτης που θα αναλάβει το εγχείρημα, τότε θα είναι εκ συστάσεως με προϋποθέσεις βιωσιμότητας.
Βέβαια το κράτος θα φορτωθεί το πλεονάζον προσωπικό (και τα χρέη, μείον τα όσα θα εισπράξει από την πώληση αεορπλάνων, δικαιωμάτων, ονόματος, slots κτλ.). Άντε να βάλεις όλους αυτούς τους δυσαρεστημένους να δουλέψουν (πλάι σε άλλους, του νυν Δημοσίου, που συνήθως καθ΄έξιν και κατά σύστημα ανέκαθεν υποαπασχολούντο).
Το σημερινό άρθρο του κ. Π.Μανδραβέλη στην "Καθημερινή"... Τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους; Ήταν μια κάποια λύση... θα λέμε σε λίγο καιρό!
"Εξι κρατικοί κύκλοι στο νερό
Tου Πασχου Μανδραβελη
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι δεν ήμασταν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ότι δεν υπήρχε κανένας Μπαρό να μας πιέζει για τα υπέρογκα χρέη της «Ολυμπιακής», ούτε η Ryanair να ζητεί τήρηση των κανόνων ανταγωνισμού. Είμαστε μόνοι στον κόσμο, εθνικά υπερήφανοι και χρεωμένοι. Εμείς οι πολίτες και μέτοχοι μιας επιχείρησης, που χάνει 700.000 την ημέρα, τι θα κάναμε; Θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα ή με βαθύτατο σεβασμό προς τους έξι κύκλους θα βάζαμε διαρκώς βαθύτερα το χέρι στην τσέπη;
Ας υποθέσουμε επίσης ότι ξανακάνουμε το «κόλπο του 2003». Κλείνουμε και την «Ολυμπιακές Αερογραμμές», της φορτώνουμε τα χρέη και στη θέση της φτιάχνουμε μια νέα αμιγώς κρατική εταιρεία που θα λέγεται «Πάνθεον». Τι μας εξασφαλίζει ότι δεν θα έχει την τύχη των «Ολυμπιακών Αερογραμμών»; Κι αυτή ξεκίνησε το 2004 χωρίς χρέη, αλλά πέρυσι μόνο έκανε 100 εκατομμύρια ζημιές. Γιατί η «Πάνθεον» δεν θα πάθει ό,τι και οι δύο προκάτοχοί της; Πώς είμαστε σίγουροι ότι δεν θα γεμίσει πλεονάζον προσωπικό, ότι τα αφεντικά της (τα κόμματα) δεν θα μεταφέρουν τους οπαδούς των προεκλογικά, ότι ο Συνασπισμός δεν θα πιέζει για τη διατήρηση ζημιογόνων γραμμών (πάντα στο όνομα της κοινωνικής ευαισθησίας), ότι οι εργαζόμενοί της δεν θα απεργούν προεκλογικά για διακοπές τον Αύγουστο, ότι δεν θα μεταφέρουν τους συγγενείς τους δωρεάν και όλα τα άλλα που έκανε η «Ολυμπιακή» για να φτάσει στη χρεοκοπία;
Οι εργαζόμενοι, οι οποίοι σημειωτέον συμμετέχουν από το 1985 στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας, δεν έκαναν καμιά απεργία υπέρ της κερδοφορίας της «Ο.Α.». Τώρα καταγγέλλουν τα μύρια (και μισά) όσα για την κακοδιαχείριση. Για έναν απλό λόγο: όλοι είναι συνένοχοι στο πλιάτσικο υπό τον μανδύα του «κοινωνικού ρόλου» που πρέπει να παίζει η «Ολυμπιακή». Οι κυβερνήσεις διευθετούσαν τα ρουσφέτια τους, οι εκδότες ενημέρωναν με μηδαμινό κόστος τους ακρίτες, οι εργαζόμενοι είχαν τα προνόμιά τους και τα υπόλοιπα κόμματα διότι αδαπάνως επιδείκνυαν την «κοινωνική τους ευαισθησία». Θα είχε ενδιαφέρον αν μάζευε κάποιος τις ερωτήσεις που έγιναν στη Βουλή και τα δημοσιεύματα στον Τύπο κάθε φορά που ανέκυπτε κάποιο θέμα με την «Ο.Α.». Θα πλημμύριζε από «κοινωνική ευαισθησία» και από τα «δίκαια κοινωνικών και τοπικών φορέων» που επιβάλλουν στην «Ολυμπιακή» να κάνει το α΄ ή το β΄.
Το πρόβλημα για μια κρατική αεροπορική εταιρεία, όπως και με κάθε ΔΕΚΟ, είναι πως δεν έχει ένα αφεντικό που να λογοδοτεί για ένα στόχο. Εχει πολλά αφεντικά που έχουν αντικρουόμενους στόχους. Αλλοι αφορούν την περιφερειακή ανάπτυξη, άλλοι την κοινωνική ευαισθησία, άλλοι το δημοκρατικό δικαίωμα της ενημέρωσης, και άλλοι το ευ ζην των εργαζομένων. Μέσα σ’ αυτούς τους πολλούς και αντικρουόμενους στόχους διάφοροι επιτήδειοι σφηνώνουν την προσωπική τους ατζέντα. Δεν εννοούμε μόνο την καθαρή διαφθορά, αλλά άλλους λιγότερο επιλήψιμους στόχους: ποιος πολιτικός (αφεντικό της εταιρείας) μπορεί να αντισταθεί στο δίκαιο αίτημα μιας ιστορικής περιοχής που «έχει προοπτικές ανάπτυξης, αν είχε αεροπορική σύνδεση»;
Το μόνο που δεν απασχολεί μια κρατική εταιρεία -αφού άλλοι πληρώνουν- είναι η ορθολογική διαχείριση. Ακόμη και με την πιο χρηστή διαχείριση οι ζημιές θα είναι πάντα στην ημερήσια διάταξη. Γι’ αυτό αν δεν υπήρχαν Μπαρό και Κομισιόν θα έπρεπε να τους είχαμε εφεύρει."
Απλούστατα, οι Έλληνες πορευόμασθε με μια φαντασιακή ερμηνεία του κόσμου και αποκλείεται μόνοι μας να βγούμε από τα παραληρήματά μας (ένα εκ των οποίων ότι έχουμε εφεύρει την "παραδομηχανή" που εξασφαλίζει την επιβίωση προβληματικών επιχειρήσεων από τους πόρους ενός υπερχρεωμένου κράτους).
Όπως κάθε ψυχασθενής που παραληρεί, έτσι και εμείς, είναι αδύνατο να ελέγξουμε τις ψευδαισθήσεις μας από μόνοι μας και χρειαζόμασθε έξωθεν βοήθεια και πειθαναγκασμό. Ραγιαδισμός...
Από τα άρθρα σου φαίνεσαι ότι έχεις ζήσει πολλά χρόνια έξω από "το πατρίντα". Και επειδή γράφεις το αλλιώς αλλοιώς είσαι και της παλιάς σχολής!
Στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα αυτά που συμβαίνουν ξαφνιάζουν και αυτούς που δεν έφυγαν ποτέ.
Οσον αφορά την ΟΑ θα σου πω ένα άλλο ρητό αυτό που λέει " ήμουν νιος και γέρασα". Και αν της αλλάξουν το όνομα, εκτός από τα φώτα, να την βγάλουν Παναθηναική Αεροπορία (ΑΕΚική θα μου άρεσε καλύτερα αλλά δεν ακούγεται καλά) για να τη σπάσουμε στους γάβρους που μας κέρδισαν χτες με ενα μηδεν ενώ παίξαμε καλύτερα
Δημοσίευση σχολίου